- غالیه بخش (بِرْ)
غالیه بار. آنچه بوی خوش دهد: نفحات گلزارش غالیه بخش زلف عروس. (ترجمه محاسن اصفهان ص 28)
معنی غالیه بخش - جستجوی لغت در جدول جو
- غالیه بخش
آنچه غالیه پاشد غالیه بخش، بوی خوش دهنده
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
آنچه بوی غالیه می دهد، برای مثال من و آن جعدموی غالیه بوی / من و آن ماهروی حور نژاد (رودکی - ۴۹۵)
جوانی که موی روی لبش نورسته و سیاه باشد، برای مثال آن غالیه خط گر سوی ما نامه نوشتی / گردون ورق هستی ما درننوشتی (حافظ - ۸۷۰)
(اَ رَ)
لغت نامه دهخدا
هر چیز که موجب تسکین و تسلی گردد. (ناظم الاطباء). آرام کننده. تسکین دهنده درد و غم. آرامش دهنده. و رجوع به تسلیت و تسلی و تسلیه شود
(یَ / یِ)
لغت نامه دهخدا
آنچه بوی غالیه دهد. غالیه بو:
من وآن جعدموی غالیه بوی
من و آن ماهروی حورنژاد.
رودکی.
تا پدید آیدت امسال خط غالیه بوی
غالیه تیره شد و زاهری و عنبر خوار.
عماره.
کاین ز تبش آبله رویت کند
وآن ز نفس غالیه بویت کند.
نظامی.
ندیدم آبی و خاکی بدین لطافت و پاکی
تو آب چشمۀ حیوان و خاک غالیه بوئی.
سعدی
من وآن جعدموی غالیه بوی
من و آن ماهروی حورنژاد.
رودکی.
تا پدید آیدت امسال خط غالیه بوی
غالیه تیره شد و زاهری و عنبر خوار.
عماره.
کاین ز تبش آبله رویت کند
وآن ز نفس غالیه بویت کند.
نظامی.
ندیدم آبی و خاکی بدین لطافت و پاکی
تو آب چشمۀ حیوان و خاک غالیه بوئی.
سعدی
(بَ هََ زَ)
لغت نامه دهخدا
به معنی غالیابار است که کنایه از بوی خوش دهنده باشد. (برهان) (آنندراج). غالیه بخش:
مگر که غالیه میمالی اندرو گه گاه
وگرنه از چه چنان تافته است و غالیه بار.
فرخی.
ناز از تو سزد بر من مسکین که تو ایدون
با طرۀ مشکین و خط غالیه باری.
فرخی.
گرنه ز سر زلف بخم خیزد هر شب
باد سحری، از چه سبب غالیه بار است ؟
سروش اصفهانی
مگر که غالیه میمالی اندرو گه گاه
وگرنه از چه چنان تافته است و غالیه بار.
فرخی.
ناز از تو سزد بر من مسکین که تو ایدون
با طرۀ مشکین و خط غالیه باری.
فرخی.
گرنه ز سر زلف بخم خیزد هر شب
باد سحری، از چه سبب غالیه بار است ؟
سروش اصفهانی
(یَ / یِ خَ)
لغت نامه دهخدا
آنکه ریش او مشکین و سیاه باشد:
چابک و سروقد و زیباروی
غالیه خط جوان مشکین موی.
نظامی.
آن غالیه خط گر سوی من نامه نوشتی
گردون ورق هستی من درننوشتی.
حافظ
چابک و سروقد و زیباروی
غالیه خط جوان مشکین موی.
نظامی.
آن غالیه خط گر سوی من نامه نوشتی
گردون ورق هستی من درننوشتی.
حافظ
(یَ / یِ)
لغت نامه دهخدا
غالیه بوی. رجوع به غالیه بوی شود:
بخواب دوش چنان دیدمی که زلفینش
گرفته بودم و دستم هنوز غالیه بوست.
سعدی
بخواب دوش چنان دیدمی که زلفینش
گرفته بودم و دستم هنوز غالیه بوست.
سعدی
